գնացի զուգարան ու հանկարծ միտք ծնվեց..

ինչ բլոգը բացել էի, մտահոգված եի թե ինչ եմ գրելու. նոր ֆայմեցի որ իրականում էնքան բան կա գրելու, որ կսի չեմ էլ կարա գրեմ էտքանը:

միքիչ պատմեմ անցյալից ու ներկայից..
արդեն 9 ամիս է անցել ինչ իսպանիայում եմ. որոշեցի համեմատություններ անցկացնել սկզբնակետի ու հիմիկվա մեջ. այ հիմա արդեն երեկվա պատկերը ավելի պարզ է երևում: նկատել եմ որ եկածս օրվանից կյանքը շատ ուժեղ փոխվել է իսկ ես դեռ նոր եմ հարմարվում.. ինչ որ տարօրինակ դուխաթափություններ.. դեռ փոխվում եմ. չեմ պրծել :)
ու էս ամենինչից հետո զգում զգում եմ որ մարդու փսիխալոգիան շաաատ ավելի կարա տուժի.. ուղղակի միշտ ինչվոր հոգեպեկան ճիշտ ալգորիթմներ են մեջջ ընկնում ու փրկում իրավիճակը.. հավանաբար բան չջոկեցիք.. նոր զգացի որ հայերեն տառերով դժվարա գրվում.. միշտ ժ ի տեղն եմ ման գալիս.. համել հիշեցի որ մարյամի պենտիում 8ը հայերեն տառեր վռոդի չեր կարդում =)
bayc inchvor havess paxav.. qel indz chtanjem.. miqich heto kerevam.. yerevi translitov ) irar bareveq )